چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوباره صبح، ظهر، نه! غروب شد نیامدی

«مهدی جهاندار»

فعل وصفی

وقتی چند جمله پشت سر هم می آیند فعل جمله یا جمله های غیر پایانی را را با ساخت صفت مفعولی (بن ماضی+ه)به کار می بریم ، به این نوع فعل ها فعل های وصفی می گویند. در این صورت فعل دیگری در آخر عبارت می آورند . فعل وصفی از جهت شخص ، زمان و وجه ، تابع فعل آخری است.. در مثال زیر :علی کتاب را برده  به کتابخانه تحویل داد. در این جمله فعل(تحویل داد)ماضی ساده است بنابرین فعل وصفی(برده)نیز ماضی ساده محسوب می شود و نهاد هر دو«علی» است.

نکته1:بعد از فعل وصفی باید حرف ربط بیاید(و،امّا،ولی)در غیر این صورت دیگر فعل وصفی نخواهد بود.

مثال:علی توپ را برداشته،فرار کرد.(برداشته قید می باشد)

نکته2: نهاد فعل وصفی باید با دیگر فعل ها مشترک باشد.مثال:من به خانه رفته و حسن به مدرسه رفت.(این جمله غلط است چون نهاد جمله وصفی «من»و نهاد جمله آخر«حسن»است.)

نکته3: در زبان فارسی محاوره(گفتاری) اصلاً کاربرد ندارد.

نکته4: در زبان فارسی معیار فعل وصفی زیاد کاربرد ندارد.

نکته5:فعل وصفی را نباید با فعل های محذوف اشتباه گرفت.

آنا

اول کی وجودی هر زمان خزانلاری ادر باهار           اونون نحیف قامتی شمع تکین ایشیق سانار

شمعِ وجودی قورتولوب اوز باهاری خزان اولوب      جهانیمیز قاراندریق باغ وجودیمیز سولوب

ایللر اولار کی دونیانین بیزلره یوخدی لذّتی             چونکی گلستانین باغین بولبولولندی عزّتی

چوخلی زماندیر کی داخی اشیدمیریک ترانه سین   ادور کی هر زمان توتور اوره گ اونون بهانه سین

توپراقین آلتیندا قالیب توپراق اولوبدور قفسی          هی جان آتیر کی سَسله نه آمّا یِتیرمیر نَفسی                                      

ایستیری سسله نیب دییه:« ای باغیمین ثمرلری     کئچیب گئدن گونلریمین نشانه و اثرلری

دوزدوکی من یوخام ولی باهار هله قوتولمویوب        گلستانیمدا گوللَریم غنچه لریم پوزولمویوب

دوگون ورون ریشه لری بیربیریزه اولون دایاق           خزان یئلی اسسه اگر سینیخمیا بارلی بوداق

ایستییسیز من سوینم ،سویندیرین بیربیریزی            اوندا یقین بولون کَدر یخانماز هئچ زمان سیزی

قیش کی گلیب آتین چاپار بیربیریزی اونودماین          محبتین ریشه سینی عزیزلریم! قوروتماین

محبتین ایستیسیدیر سوایلییر کَدر بوزون                   بولون محبت ایلییَر یاخشی گونون عمرون اوزون»

«لایموت»

دانش آموزانی که دارای استعداد شعری هستند جهت آموختن اصول شعر گفتن و آشنایی با قواعد آن به کتاب «روزنه» نوشته «محمد کاظم کاظمی» مراجعه فرمایند.

کتاب